Op weg naar huis
Door: Gerry
Blijf op de hoogte en volg Gerry
07 Oktober 2011 | Nepal, Kathmandu
Gisterenavond zijn wij met zijn allen uit eten geweest in de Thamel wijk. Hier hebben wij officieel afscheid genomen van onze gids Grignion. Het was zelfs zulk lekker weer dat we met zijn allen boven op een dakterras hebben kunnen zitten. Omdat ik al sinds 5 uur die ochtend wakker was in verband met de vlucht over de Himalaya vond ik het fijn dat we tegen tienen weer bij het hotel waren. Om half elf had ik de knollen op en ben naar bed gegaan.
Vanochtend kon iedereen uitslapen. Omdat wij de hele vakantie periode gewend waren om vroeg op te staan werd ik al om half 7 wakker. Ik had dus een half uur uitgeslapen. Omdat wij pas om 12 uur moesten uitchecken konden we nog even in korte broek naar het ontbijt en nog lekker even de tuin in. Tegen een uur of 11 ben ik naar hun kamer gegaan en heb de koffer gepakt. Er was ons heel goed op het hart gedrukt dat wij moesten zorgen géén overgewicht te hebben. Per kilogram teveel zou ons dat 1% van de gepubliceerde ticketprijs gaan kosten. Dit zou mogelijk Eur 70,00 per kilo zijn. Gelukkig hadden wij een weegschaal op de kamer waar wij de koffer konden wegen. Dan maar even sjouwen met een kilo of 7 in de handbagage. Scheelt toch weer in de kosten :).
Onderweg naar het vliegveld konden we nog steeds goed merken dat het Durga feest nog volop aan de gang was. Overal zag je op straat de Hindoes met hun rode Tika op het voorhoofd. Een Tika is een rode stip die gemaakt is van rijstpasta. Dit is een vorm van zegening door de oudste generatie van de familie en betekent dat ze hun geluk en voorspoed wensen.
Op de luchthaven aangekomen werden we door onze Nepalese gids Robin bij de deur afgezet en konden we naar binnen. Direct bij de buitendeur moesten we onze vliegticket en paspoort al laten zien. Twee meter verderop was de eerste security control. Onze bagage moesten we op een band zetten en deze ging ook door de scan. De eerste sticker van “goedgekeurd” werd op de koffer geplakt. Nadat wij gefouilleerd waren (mannen apart en vrouwen apart) konden we doorlopen en inchecken. Gelukkig was ik toen al een 20 kilo bagage kwijt.
Hierna moesten wij met een rolstap naar boven. Voordat wij de roltrap op mochten moesten we onze paspoorten en onze boarding pass laten zien. Boven gekomen stond er een giga rij te wachten. Je moest hier je vertrekkaart invullen en achter in de rij aansluiten. Hier was de volgende controle van je paspoort en je instapkaart en je vertrekkaart. Na een stukje gelopen te hebben kwam de volgende controle. Mannen links in de rij en vrouwen rechts inde rij. Opnieuw al onze handbagage door een security control. Toen ik door het detectiepoortje was werd ik geroepen en moest mee naar een aparte plek. Hier werd mijn handbagage minutieus doorzocht nadat mij gevraagd werd of ik aanstekers of messen bij mij had. Na mijn ontkenning kreeg ik een stempel van “goedgekeurd” op mijn handbagage label en op mijn boardingpass (stempel 2).
We dachten dat we alles gehad hadden en liepen naar de gate. Na enkele minuten gewacht te hebben mochten wij verder. Opnieuw de mannen en de vrouwen geschieden. Voor de verandering maar weer een keer gefouilleerd. Toen alles in orde was mochten wij doorlopen naar het vliegtuig. Voor de vliegtuigtrap stond een soort van wc wagen met de voor- en de achterdeur eruit. Wij werden gesommeerd ons opnieuw op te stellen in de rijen met de vrouwen links en de mannen rechts. Nu werd voor de 3e keer gevraagd of ik aanstekers of scherpe voorwerpen bij mij had. Opnieuw werden de tassen gecontroleerd en werden we gefouilleerd. Gelukkig konden we toen het vliegtuig in. Als dit géén werkverschaffing is dan weet ik het ook niet meer.
Na een kleine anderhalf uur landden wij in Delhi in India. We moesten ons melden bij de transferbalie. Onze bagage zou doorgelabeld worden en wij zouden onze boarding passes bij die balie krijgen. Ik zal jullie na mijn security verhaal de details besparen maar het heeft in zijn totaliteit 2½ uur geduurd voordat 25 mensen hun boarding pass hadden. We werden van de ene ambtenaar naar de andere gestuurd. Als ambtenaar nummer 1 alle gegevens had genoteerd zoals naam, paspoortnummer en waar je vandaan kwam dan moest je een half uur wachten en werd je daarna doorverwezen naar nummer 2. Deze meneer vroeg precies hetzelfde als nummer 1. Mocht je weer een half uur wachtten en dan weer naar meneer nummer 1 die dan uiteindelijk je boarding pass uitgaf. Het voordeel hiervan was dat je wachttijd op het shopping centrum van Delhi airport bekort werd en je minder tijd had om te shoppen. Alhoewel 7 ½ uur wachtten tussen 2 vluchten wel heel erg lang is.
Eindelijk konden we om 12 uur middernacht gaan boarden. Ik was nog steeds erg slaperig en moest vechten tegen het zandmannetje. Toen we eenmaal in het vliegtuig zaten werd al vrij snel een maaltijd geserveerd. Natuurlijk hoort hier ook een wijntje bij. En na de maaltijd een bakkie koffie met een likeurtje. Als je dan al tegen de slaap hebt gevochten dan helpt dit zeer zeker om een paar uur te knorren. Ik moet zeggen dat ik dat over het algemeen erg goed kan slapen in een vliegtuig. En die paar uur heb je net nodig om de volgende dag door te komen en op die manier erg snel van je jetlag af te zijn.
Na een hele goede vlucht met uitstekende catering zijn we om 05.25 uur in Amsterdam geland. Je kunt aan alles merken dat je weer in Europa bent. De bagageafhandeling was zo snel dat ik om 06.00 uur al mijn kaartje voor de trein had en om 06.19 de trein naar Zwolle kon nemen. Ik had afgesproken dat ik Enna zou bellen hie laat ik zou aankomen zodat zij mij van de trein kon halen. Om half 9 was ik weer in Raalte.
Dit is mijn één na laatste verslag van deze geweldige reis. Ik heb onderweg nog allerlei dingen gezien en gehoord die ik soms niet in de verhalen kwijt kon. Hier heb ik maar een apart hoofdstukje van gemaakt. Ik hoop dat jullie het leuk hebben gevonden. Ik heb er in ieder geval veel plezier aan beleefd om deze verslagen te maken en jullie een stukje met mij mee te laten reizen. Ik wil iedereen bedanken die reacties hebben geplaatst. Maar ook diegene die wel de verslagen wel hebben gelezen en niet hebben gereageerd. Wie weet tot een volgende grote reis. Voor de laatste keer:
Tashi Delek
Namaste
Vanochtend kon iedereen uitslapen. Omdat wij de hele vakantie periode gewend waren om vroeg op te staan werd ik al om half 7 wakker. Ik had dus een half uur uitgeslapen. Omdat wij pas om 12 uur moesten uitchecken konden we nog even in korte broek naar het ontbijt en nog lekker even de tuin in. Tegen een uur of 11 ben ik naar hun kamer gegaan en heb de koffer gepakt. Er was ons heel goed op het hart gedrukt dat wij moesten zorgen géén overgewicht te hebben. Per kilogram teveel zou ons dat 1% van de gepubliceerde ticketprijs gaan kosten. Dit zou mogelijk Eur 70,00 per kilo zijn. Gelukkig hadden wij een weegschaal op de kamer waar wij de koffer konden wegen. Dan maar even sjouwen met een kilo of 7 in de handbagage. Scheelt toch weer in de kosten :).
Onderweg naar het vliegveld konden we nog steeds goed merken dat het Durga feest nog volop aan de gang was. Overal zag je op straat de Hindoes met hun rode Tika op het voorhoofd. Een Tika is een rode stip die gemaakt is van rijstpasta. Dit is een vorm van zegening door de oudste generatie van de familie en betekent dat ze hun geluk en voorspoed wensen.
Op de luchthaven aangekomen werden we door onze Nepalese gids Robin bij de deur afgezet en konden we naar binnen. Direct bij de buitendeur moesten we onze vliegticket en paspoort al laten zien. Twee meter verderop was de eerste security control. Onze bagage moesten we op een band zetten en deze ging ook door de scan. De eerste sticker van “goedgekeurd” werd op de koffer geplakt. Nadat wij gefouilleerd waren (mannen apart en vrouwen apart) konden we doorlopen en inchecken. Gelukkig was ik toen al een 20 kilo bagage kwijt.
Hierna moesten wij met een rolstap naar boven. Voordat wij de roltrap op mochten moesten we onze paspoorten en onze boarding pass laten zien. Boven gekomen stond er een giga rij te wachten. Je moest hier je vertrekkaart invullen en achter in de rij aansluiten. Hier was de volgende controle van je paspoort en je instapkaart en je vertrekkaart. Na een stukje gelopen te hebben kwam de volgende controle. Mannen links in de rij en vrouwen rechts inde rij. Opnieuw al onze handbagage door een security control. Toen ik door het detectiepoortje was werd ik geroepen en moest mee naar een aparte plek. Hier werd mijn handbagage minutieus doorzocht nadat mij gevraagd werd of ik aanstekers of messen bij mij had. Na mijn ontkenning kreeg ik een stempel van “goedgekeurd” op mijn handbagage label en op mijn boardingpass (stempel 2).
We dachten dat we alles gehad hadden en liepen naar de gate. Na enkele minuten gewacht te hebben mochten wij verder. Opnieuw de mannen en de vrouwen geschieden. Voor de verandering maar weer een keer gefouilleerd. Toen alles in orde was mochten wij doorlopen naar het vliegtuig. Voor de vliegtuigtrap stond een soort van wc wagen met de voor- en de achterdeur eruit. Wij werden gesommeerd ons opnieuw op te stellen in de rijen met de vrouwen links en de mannen rechts. Nu werd voor de 3e keer gevraagd of ik aanstekers of scherpe voorwerpen bij mij had. Opnieuw werden de tassen gecontroleerd en werden we gefouilleerd. Gelukkig konden we toen het vliegtuig in. Als dit géén werkverschaffing is dan weet ik het ook niet meer.
Na een kleine anderhalf uur landden wij in Delhi in India. We moesten ons melden bij de transferbalie. Onze bagage zou doorgelabeld worden en wij zouden onze boarding passes bij die balie krijgen. Ik zal jullie na mijn security verhaal de details besparen maar het heeft in zijn totaliteit 2½ uur geduurd voordat 25 mensen hun boarding pass hadden. We werden van de ene ambtenaar naar de andere gestuurd. Als ambtenaar nummer 1 alle gegevens had genoteerd zoals naam, paspoortnummer en waar je vandaan kwam dan moest je een half uur wachten en werd je daarna doorverwezen naar nummer 2. Deze meneer vroeg precies hetzelfde als nummer 1. Mocht je weer een half uur wachtten en dan weer naar meneer nummer 1 die dan uiteindelijk je boarding pass uitgaf. Het voordeel hiervan was dat je wachttijd op het shopping centrum van Delhi airport bekort werd en je minder tijd had om te shoppen. Alhoewel 7 ½ uur wachtten tussen 2 vluchten wel heel erg lang is.
Eindelijk konden we om 12 uur middernacht gaan boarden. Ik was nog steeds erg slaperig en moest vechten tegen het zandmannetje. Toen we eenmaal in het vliegtuig zaten werd al vrij snel een maaltijd geserveerd. Natuurlijk hoort hier ook een wijntje bij. En na de maaltijd een bakkie koffie met een likeurtje. Als je dan al tegen de slaap hebt gevochten dan helpt dit zeer zeker om een paar uur te knorren. Ik moet zeggen dat ik dat over het algemeen erg goed kan slapen in een vliegtuig. En die paar uur heb je net nodig om de volgende dag door te komen en op die manier erg snel van je jetlag af te zijn.
Na een hele goede vlucht met uitstekende catering zijn we om 05.25 uur in Amsterdam geland. Je kunt aan alles merken dat je weer in Europa bent. De bagageafhandeling was zo snel dat ik om 06.00 uur al mijn kaartje voor de trein had en om 06.19 de trein naar Zwolle kon nemen. Ik had afgesproken dat ik Enna zou bellen hie laat ik zou aankomen zodat zij mij van de trein kon halen. Om half 9 was ik weer in Raalte.
Dit is mijn één na laatste verslag van deze geweldige reis. Ik heb onderweg nog allerlei dingen gezien en gehoord die ik soms niet in de verhalen kwijt kon. Hier heb ik maar een apart hoofdstukje van gemaakt. Ik hoop dat jullie het leuk hebben gevonden. Ik heb er in ieder geval veel plezier aan beleefd om deze verslagen te maken en jullie een stukje met mij mee te laten reizen. Ik wil iedereen bedanken die reacties hebben geplaatst. Maar ook diegene die wel de verslagen wel hebben gelezen en niet hebben gereageerd. Wie weet tot een volgende grote reis. Voor de laatste keer:
Tashi Delek
Namaste
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
