Pokhara
Door: Gerry
Blijf op de hoogte en volg Gerry
03 Oktober 2011 | Nepal, Pokhara
Vanmorgen om 6 uur hadden we weer een wake up call. Dit vroege tijdstip had te maken met het feit dat als het helder weer zou zijn wij boven op het dak van het hotel de Annapurna zouden kunnen zien bij zonsopgang. De Annapurna is een bergketen hier in Nepal met 11 toppen boven de 8000 meter hoog. Grotendeels was het onbewolkt. Naarmate de dag vorderde werd het meer en meer bewolkt en kon je de Annapura helemaal niet meer zien.
Vanochtend hadden we de keus om een wandeling te gaan maken van 4 uur of een vrije ochtend te hebben. Ik heb voor dat laatste gekozen want bij het hotel op het terras had je free Wifi. Na het ontbiijt dacht ik even voor jullie een verhaaltje en wat foto’s op het internet te zetten. Nou, dat even kun je vergeten. Per foto duurde het bijna 5 minuten. Na twee foto’s ben ik er maar mee gestopt en ben naar een internetcafé gelopen met mijn e-book. Voor 1 euri kon ik een uur internetten. Dit is tenminste nog een hele redelijke prijs voor hier. In Kathmandu in het hotel betaalde ik Eur 6,25 voor 1 uur. En dan erbij was het internet in Kathmandu vele malen trager dan hier. Ik wil namelijk niet alleen een verhaal plaatsen met wat foto’s erbij, het is ook vreselijk leuk om aan deze kant van de wereld jullie reacties te lezen.
Ik had nog een paar uur over tot het 12 uur zou zijn. Wij zouden dan te horen krijgen of wij vanmiddag nog bij de Tibetaanse monniken terecht konden voor een Puja. Ik ben toen heerlijk in mijn uppie langs het Phewa meer gewandeld. De zon scheen en het was een genot om even lekker de tijd voor jezelf te hebben. Natuurlijk moest ik ook nog de laatste inkopen doen. Want het is maar afwachten of we in Kathmandu nog kunnen shoppen. Dit in verband met het Durga feest wat morgen begint.
Vanmiddag zijn we naar een Puja geweest van de monniken. Dit is een meditatie die gezongen wordt. Je kunt het je voorstellen als een soort van het bidden van het “onze vader” maar dan zingend met toeters, pauken, belletjes en trommels. Dit geheel wordt iedere keer herhaald en herhaald en herhaald. Zo komt een monnik in trance. Het is alleen jammer dat dit klooster allemaal jonge jongens heeft die verplicht voor de familie eer monnik geworden zijn. Je kon het merken aan de overtuiging waarmee gemediteerd werd. Er was een jonge monnik die constant zat te snoepen en zijn mond vol had en dus niet kon zingen. Er was er één, ik scht hem een jaar of 6, die bijna in slaap viel. Er zaten er twee te kletsen. Ach zo heeft iederee zijn eigen interpretatie van mediteren :).
Op de terugweg zijn we even langs de markt gegaan. Onze Nepalese gids Robin wilde graag speciale appels halen voor thuis. Hij woont in Kathmandu en deze appels zijn alleen hier te koop. Zo hadden wij mooi de gelegenheid om een klein kwartiertje over de markt te slenteren. Dit heeft toch een eigen sfeer tussen al die Nepalese mensen die inkopen doen voor hun belangrijkste feestdag. Je kunt het vergelijken met de kerstinkopen bij ons.
Omdat ik nu nog internet heb sluit ik voor vandaag af. Vanavond is het alleen nog even eten en zien dat ik alles in de koffer mee krijg. Ik was al wel met minder kilo’s weggegaan dan dat wat mocht. Ik had rekenbing gehouden met mijn inkopen qua gewicht, maar nu moet ik op beginnen te passen anders ben ik nog duur uit. Nou ja we zien het wel, anders ga ik maar doen alsof ik een sherpa ben. Alles op mijn rug mee sjouwen naar huis :). Voor nu:
Namaste
Vanochtend hadden we de keus om een wandeling te gaan maken van 4 uur of een vrije ochtend te hebben. Ik heb voor dat laatste gekozen want bij het hotel op het terras had je free Wifi. Na het ontbiijt dacht ik even voor jullie een verhaaltje en wat foto’s op het internet te zetten. Nou, dat even kun je vergeten. Per foto duurde het bijna 5 minuten. Na twee foto’s ben ik er maar mee gestopt en ben naar een internetcafé gelopen met mijn e-book. Voor 1 euri kon ik een uur internetten. Dit is tenminste nog een hele redelijke prijs voor hier. In Kathmandu in het hotel betaalde ik Eur 6,25 voor 1 uur. En dan erbij was het internet in Kathmandu vele malen trager dan hier. Ik wil namelijk niet alleen een verhaal plaatsen met wat foto’s erbij, het is ook vreselijk leuk om aan deze kant van de wereld jullie reacties te lezen.
Ik had nog een paar uur over tot het 12 uur zou zijn. Wij zouden dan te horen krijgen of wij vanmiddag nog bij de Tibetaanse monniken terecht konden voor een Puja. Ik ben toen heerlijk in mijn uppie langs het Phewa meer gewandeld. De zon scheen en het was een genot om even lekker de tijd voor jezelf te hebben. Natuurlijk moest ik ook nog de laatste inkopen doen. Want het is maar afwachten of we in Kathmandu nog kunnen shoppen. Dit in verband met het Durga feest wat morgen begint.
Vanmiddag zijn we naar een Puja geweest van de monniken. Dit is een meditatie die gezongen wordt. Je kunt het je voorstellen als een soort van het bidden van het “onze vader” maar dan zingend met toeters, pauken, belletjes en trommels. Dit geheel wordt iedere keer herhaald en herhaald en herhaald. Zo komt een monnik in trance. Het is alleen jammer dat dit klooster allemaal jonge jongens heeft die verplicht voor de familie eer monnik geworden zijn. Je kon het merken aan de overtuiging waarmee gemediteerd werd. Er was een jonge monnik die constant zat te snoepen en zijn mond vol had en dus niet kon zingen. Er was er één, ik scht hem een jaar of 6, die bijna in slaap viel. Er zaten er twee te kletsen. Ach zo heeft iederee zijn eigen interpretatie van mediteren :).
Op de terugweg zijn we even langs de markt gegaan. Onze Nepalese gids Robin wilde graag speciale appels halen voor thuis. Hij woont in Kathmandu en deze appels zijn alleen hier te koop. Zo hadden wij mooi de gelegenheid om een klein kwartiertje over de markt te slenteren. Dit heeft toch een eigen sfeer tussen al die Nepalese mensen die inkopen doen voor hun belangrijkste feestdag. Je kunt het vergelijken met de kerstinkopen bij ons.
Omdat ik nu nog internet heb sluit ik voor vandaag af. Vanavond is het alleen nog even eten en zien dat ik alles in de koffer mee krijg. Ik was al wel met minder kilo’s weggegaan dan dat wat mocht. Ik had rekenbing gehouden met mijn inkopen qua gewicht, maar nu moet ik op beginnen te passen anders ben ik nog duur uit. Nou ja we zien het wel, anders ga ik maar doen alsof ik een sherpa ben. Alles op mijn rug mee sjouwen naar huis :). Voor nu:
Namaste
-
03 Oktober 2011 - 20:27
Bertus:
Wat een wereld van verschil, je weet wel wat ik bedoel.
-
04 Oktober 2011 - 07:18
Hendrien:
Door het lezen van je verhalen en het zien van al die mooie foto's krijg ik toch wel last van heimwee naar het mooie Azie. Gelukkig heb ik in 2013 een bruifloft in de Filippijnen waar ik voor uitgenodigd ben.
Zo te zien gaan het mediteren je goed af en kom je helemaal relaxed terug in Nederland.
Groet je zus -
04 Oktober 2011 - 08:44
Marlies:
Jeetje Gerry, ik heb weer met veel plezier je verhalen/belevenissen gelezen! Ook indrukwekkend mooie foto's! Geniet nog van de laatste dagen daar en alvast een hele goed terugreis!! -
04 Oktober 2011 - 10:17
Nan:
Gerry, al zou je nooit meer op vakantie gaan, dit is denk ik de mooiste vakantie ooit (voor jou dan) moet er niet aan denken maar wat een verslagen weer super. Jij geniet en je bent het je zo bewust. Je hebt minstens 4 weken nodig om op adem te komen want ik heb volgens mij maar 1 vrije ochtend gelezen en dat was nog een keus. Nou hou de laatste dagen ook je ogen en oren nog open thuis mag je uitrusten, veel liefs en geniet. -
04 Oktober 2011 - 15:29
Mel:
Hallo Ger,
Weer genoten van je reisverslag, en wat een leuke foto van je, tijdens je meditatie.
De foto's van de markt komen me bekend voor, zo had je het ook op Curacao, alleen lag daar het fruit op drijvende bootjes ( drijvende markt) genoemd.
Ik wens je nog een paar mooie dagen toe, geniet van al het moois.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
