Typisch China (deel 1)

Nu ik een week in China ben vallen mij allerlei rariteiten op. Nou ja eigenlijk zijn ze niet raar volgens de gewoonten hier, maar wij zijn dat niet gewend. Hier volgen een paar opvallende zaken.

Het verkeer in China is anders dan dat wat wij gewend zijn. Als je in Amsterdam rijdt gebruik je gewoon het aantal banen dat er is. Hier hebben wij in Xi’an met de bus voor een opstopping gestaan omdat ze een metro aan het bouwen zijn. Eerst stonden wij aan onze kant 4 rijen dik en de andere kant 2. Een paar mensen die haast hadden ging de 4 rijen dik inhalen en zo ontstond er opeens aan onze kant 6 rijen en aan de andere kant 1. Er stonden wel zogenaamd verkeersregelaars maar die konden fluiten wat ze wilden, het hielp niets.

Zo liepen wij op een gegeven moment op de stoep naar een avondmarkt. Ik liep naast 3 mensen te kletsen. Komt er een scooter op mij af al rijdend en toeterend. Ik moest aan de kant gaan op de stoep zodat hij door kon rijden. Nou, Gerry niet dus. Hij moest op de rem en vond het nog niet eens vreemd dat ik gewoon door liep. Raar volk.

In Pingyao werden wij naar de bus gebracht. Omdat het dorp autovrij is ging dat dus per golfkarretje. Onderweg zag ik een vader die langs de kant stond te kijken naar zijn kleine zoon. Het kind zat gewoon te poepen op de stoep. Pa was het kind iets aan het instrueren. Wat weet ik niet maar hij sprak wel met een luide stem. Ik denk niet dat pa een poepzakje of poepschepje bij zich had om het op te ruimen.

Op 1 oktober aanstaande wordt hier in China de 60e verjaardag van de Chinese republiek gevierd. Dit gaat gepaard met heel veel ceremonie. De tekenen waren in Beijing al zichtbaar. De vlaggen waren al geplaatst op het Ti’anmenplein. In Xi’an waar wij een paar dagen later waren werd het nog duidelijker zichtbaar. Overal liep op zondag mensen met rode banden om hun arm. Soms hadden ze een uniform aan en soms ook niet. Volgens onze reisleider waren dit allemaal vrijwilligers die orde en controle moeten uitoefenen als er iets gebeurt. De autoriteiten zijn als de dood dat de minderheidsgroepen stennis gaan maken op de 1 of andere manier. Net of de vrijwilligers kortdaad kunnen optreden als er iets gebeurt.

De chinezen werken alle dagen van de week door. Zo heb ik in Xi’an gezien dat er op zondag door zowel de bouwvakkers als de schoonmaakploeg als de winkeliers als de banken doorgewerkt wordt. En niet op 1 plek, nee door de hele stad heen. Er was zelfs een trouwerij op zondag. De bruidegom en de bruid kwamen in een auto aan vlak bij de moskee. Daarnaast zit een Mac Donalds. Hij droeg haar uit de auto en bracht haar terwijl hij haar droeg naar de Mac. Ik dacht dat hij haar naar de moskee zou brengen. Simpele ziel die ik ben. Even later bij het hotel hoorden wij echt chinees vuurwerk knallen. Bleek dat hetzelfde paar van net iets verderop verwelkomd werd.

Tijdens een wandeling door Xi’an in de winkelstraat viel mijn oog in 1 keer op een etalagepop. Deze was niet zoals wij ze in Nederland gewend zijn met een “normaal” westers uiterlijk. Deze pop had een chinese haardracht en dus een knoetje aan de zijkant van zijn hoofd en spleetogen. De pop was wel gekleed in een westerse outfit. Voor mij past dit niet bij elkaar.

Wij hebben de Wuhou Si tempel aan de achterkant verlaten. Daar was een straatje waar allerlei eettentjes, restaurants en snuisterij winkeltjes waren. Opeens viel mijn oog op een man die in een restaurant zat. Hij lag met zijn hoofd leunend achterover op de leuning. Er stond een man naast hem met een staaf van wel 20 cm lang. Aan het eind van die staaf zat een soort van pijpenragger. Wat bleek: voor 20 yuan (= 2 euri) kun je door die persoon je oren schoon laten maken. Ik heb gezien wat eruit kwam en volgens mij was het niet voor niets al dat graafwerk. (Ik weet trouwens niet wat er met het servet en de inhoud is gebeurt.) Bij ons in de groep heeft ook iemand dat laten doen. Gelukkig wist hij toen nog niet dat er soms wel eens ongelukjes gebeuren en dat de diepte van het oor verkeerd wordt ingeschat.

In het volkspark van Chengdu zitten allerlei mensen zich te vermaken op de 1 of nadere manier. Je doet een spelletje, kaart of danst wat. Ook kun je een wel zeer persoonlijke contactadvertentie plaatsen. Er was een bankje waar vrijgezelle mannen en vrouwen zichzelf in de aanbieding deden. Ze hadden naast hun hele boekwerken liggen met hun levensloop. Dus als je een partner zoekt dan ga je maar naar het park en zoekt je er 1 uit.

Alle beroepsmatige chauffeurs dragen hier in China handschoenen. Ik heb gevraagd aan onze chinese gids waar dat voor was. Of het soms met de mexicaanse griep te maken had. Nee dit deden ze vanwege het feit dat als ze zweethanden zouden krijgen dit gevaarlijk zou kunnen worden in het verkeer. Kan ik inkomen maar het blijft een raar gezicht. Trouwens de politie op de luchthaven van Chengdu had ook handschoenen aan. Die ik op de motor draag als het hoog zomer is. Zonder vingers dus. Ik durfde net niet te vragen waarvoor zij die handschenen aan hadden. Anders had ik het wel gezegd. Wat ik ook nog nooit eerder had gezien was dat de politie op de luchthaven kniebeschermers droeg. Je weet wel die skaters ook dragen als bescherming voor het geval ze vallen. Snap jij het snap ik het. Wie het weet mag het zeggen.

Wordt vervolgd.