Het stenen woud / Kunming

Vandaag maak ik het een keer heel kort. Dat komt omdat er niet zo heel veel te vertellen valt.

Na een nacht die ik meer op de badkamer dan in bed heb doorgebracht heb ik toch maar besloten om het erop te wagen om met de groep mee te gaan naar het stenen woud. Omdat ik toch wel iets in de maag wilde hebben ben ik naar de eetzaal gegaan om een geroosterd broodje te eten. Hier bleek dat ik niet de enige was die ziek was. Al gauw opgeteld waren het zo ongeveer 15 mensen, waaronder ook onze reisleider. De één was nog zieker (geweest)dan de ander. Allemaal hadden ze last gehad van dan weer heel koud zijn en dan weer heel warm. De meesten hadden overgegeven en/of diarree. We hebben geprobeerd te achterhalen wat de overeenkomst was waardoor wij allemaal tegelijk ziek waren. Helemaal zijn wij er nog niet achter, maar het zou de hygiëne in het vorige hotel geweest kunnen zijn. Daar namen ze het niet zo nauw. Maar goed, uiteindelijk zijn wij dus toch om 9 uur naar het stenen woud vertrokken. Twee mensen van de groep waren zo ziek dat ze het niet aandurfden om mee te gaan.

Het stenen woud is alweer een wereldnatuur erfgoed van de Unesco. Één van de vele die wij bezoeken op onze reis. Het is een 26000 ha groot gebied met bijzondere rotspunten. Deze zijn 280 miljoen jaar geleden ontstaan. De rotspunten zijn niets anders dan afzettingen in een koraalzee, die verdwenen is. Door de erosie die volgde is het stenen woud ontstaan. In het hart van dit gebied staan pilaren van wel 30 meter hoog. De chinezen hebben een rijke fantasie en aan diverse rotsen een naam gegeven. Bijvoorbeeld: “Moeder en kind” of “onsterfelijke paddenstoel”.

Het stenen woud ligt in een gebiedwaar weer een andere minderheidsgroep woont, de Li bevolking. Deze mensen zijn te herkennen aan hun kleurige kleding. De jongeren van deze groep proberen een centje bij te verdienen en gaan tegen betaling de toeristen rondleiden. Als ze niets te doen hebben doden ze de tijd met lezen of borduren.

Nadat wij een rondwandeling van een 2 uur hadden gedaan, hadden de meeste mensen de knollen wel op. Een nacht op de wc en weinig tot niets in je maag kun je dan wel merken. Gelukkig stond voor vanmiddag een vrije middag op het programma die ieder naar eigen idee ging invullen.

Mijn middag bestond uit het uitrusten van mijn nachtelijke uitstapje van afgelopen nacht. Erg saai dus, maar ik wil de laatste week hierdoor niet laten verpesten.

Morgen staat er weer een vlucht op het programma en wel naar Guillin. De vierde vlucht alweer deze vakantie.

Huítóujian (= tot gauw)

Gerry