Alle gekheid op een stokje (deel 2)

Toen wij aankwamen in Lijiang in het hotel werd er voor ons ingechecked. Één van de mensen van ons was op een statief (die hij hier pas gekocht had) een foto aan het maken. Draait er zich iemand om ziet die persoon en zegt: “Oh god is Max Koot ook mee”.

Gaan wij met zijn allen s’avonds laat in Lijiang nog wat drinken. Wij op het geluid af. Blijkt dat een toko te zijn waar binnen in een hofje live muziek wordt gespeeld en een bbq staat te roken. Overwegend jongelui, het leek wel een jeugdherberg. Wij gaan aan de kant zitten en bestellen een consumptie. Komt er 10 minuten later iemand van ons binnen. Zegt een vrouw tegen die dorstige persoon: “Bij deze mevrouw kun je wat bestellen” De ober liep namelijk net langs. Dit was een persoon met een tenger postuur en lang sluik haar tot op de kont. Draait de ober zich om en blijkt het een man te zijn. Wij in een deuk natuurlijk.

In diezelfde jeugdherberg kwam om een uur of 11 de politie binnen. De eigenaar een beetje in paniek. Er werd al snel aangekondigd dat het laatste liedje gespeeld zou gaan worden. Bleek dat de buren geklaagd hadden over overlast. Nou dat was mooi niet mogelijk want wij waren de buren en zaten gewoon daar binnen te (consu)minderen. Het is wel behelpen met je heineken import pilsje in een jeneverglas. Ook de eigenaar hielp met het minderen. Ongevraagd kwam hij naast mij zitten en schonk zo uit onze fles rosé een glas voor hemzelf in. Nou ja, sponsoring zullen we maar zeggen.

In het klooster van Yufeng liep een haan rond. Hij zag ons aankomen en maakte zich als maar groter en groter. Daar waar wij liepen rende hij achter ons aan. Zelfs tot in de gebedsruimte. Je kon zien dat hij kwaad was op onze reisleider. Hij werd behoorlijk in zijn benen gepikt. Volgens mij is het de reïncarnatie van een monnik die het niet nodig vindt dat er toeristen in ZIJN klooster komen.

Als ik weer meer gekheid heb volgt deel 3 ook

Gerry