Hangzhou

Toen ik vanmorgen uit het raam keek werd ik even weer niet vrolijk. Albert had het ons eigenlijk al min of meer beloofd: In Hangzhou de hele dag regen. Nou dat hebben we geweten. Ik geloof dat het in zijn totaliteit niet langer dan 15 minuten droog is geweest. Maar dat heeft ons niet weerhouden om toch ons programma af te werken. Alhoewel het er even op leek dat het middagprogramma zou gaan vervallen omdat we een stortbui over ons heen hebben gehad.

Zoals Guilin de stad van de osmantus is, is Hangzhou de stad van de zijde en de thee. Als je de osmantuswijn gaat proeven in Guilin moet je ook de Longi thee (=drakenbronthee) in Hangzhou gaan drinken. Beide heb ik natuurlijk gedaan. Wij zijn naar een gebied gereden aan de rand van de stad waar wij werden ingewijd in de thee van deze streek. In de Song dynastie heeft de keizer een sterke voorliefde voor deze thee ontwikkeld. Het zou goed zijn voor allerlei kwalen en het zou je lichaam reinigen. Ik heb met eigen ogen gezien dat rijst waar jodium over heen werd gegoten weer wit werd door de drakenbronthee. Als je het ruikt ruik je een heel hoog spinaziegehalte en daar smaakt het ook naar.

Hier in de omgeving kun je duidelijk zien dat alles nog met de hand gebeuren moet. Er is duidelijk terrasvorming aanwezig. Volgens zeggen doen ze ook alles op biologische wijze. Zodra de (vooral jonge) blaadjes geplukt zijn worden ze gedroogd in een grote verwarmde kom. Hier zit een persoon achter die met zijn blote hand de blaadjes roert. De kom is wel 120 graden warm.

Even terug naar het proeven. Wij kregen dus allemaal een glaasje Longi thee. Eerst moesten wij ruiken, vervolgens werd ons gevraagd om je gezicht op het glas te leggen met het oog boven de dampende thee. Dit zou goed zijn voor je gezichtsvermogen. Nou volgens was er met mijn gezichtsvermogen niets aan de hand want ik zag 24 nederlanders die diep in het glaasje keken. Ha ha ha. Daarna mochten wij drinken. Ik vond het beslist niet vies en heb zelfs ingekocht voor thuis. Dus wie ook diep in het glas wil kijken komt maar langs bij mij. Met de theebladeren kon je een gezichtsmasker maken. Dit houdt je huid jong (zeggen ze). T’is te proberen niet waar.

Na de thee zijn wij naar het Lingyin Si klooster gegaan. Dit is een boeddhistische tempel zoals er diverse hier in China zijn. Deze is speciaal omdat er binnen een 30 meter hoge boeddha staat. Ze zijn er wel hoger in China maar die staan allemaal buiten. Dit bezoek had voor mij vandaag een speciaal doel. Ik wilde ter nagedachtenis aan Theo, waarvan ik gisteren heb gehoord dat hij maandag is overleden, een kaars branden. Helaas is door de weersomstandigheden de kaars niet doorgegaan maar heb ik volgens een boeddhistisch ritueel wierrook gebrand ter nagedachtenis aan hem.

Daar vielen wij ook nog meer met onze neus in de boter. Er kwam hoog bezoek, één of andere britse hoge pief zou komen. Alle monniken liepen uit, compleet met grote digitale camera’s en al. Verder heb ik ook voor de eerste keer een gebedsritueel gezien door de monniken zelf. Compleet met gong, zang en bidden. Het gebedsritueel en het wierrook branden heeft mij beiden zeer geraakt.

Na de lunch zijn wij naar een zeer oude chinese apotheek geweest. Hier gaat alles op homeopatische wijze. De kruiden liggen hier niet kant en klaar, nee deze moeten op recept nog per stuk gemaakt worden. Je krijgt dan een brouwsel mee voor 1 week en maakt daar dan weer thee van. (Ja ze maken hier overal thee van). Dit moet je dan drinken. Daarna terug naar de arts om te kijken of er verbetering is. Zo nee wordt het recept iets bijgeschaafd, zo ja doorgaan met het brouwsel drinken. De chinezen hebben er echt baat bij. En niet alleen de chinezen, over heel de wereld is er steeds meer vertrouwen in natuurlijke geneeswijzen. Zowel voor de mens als voor de dieren.

Als je in Hangzhou bent en je bent niet bij het westmeer geweest dan ben je dus niet in Hangzhou geweest. Dus ondanks dat het nog regende wij er naar toe. Wij zijn tenslotte niet van suiker nietwaar. Ik moet zeggen dat het een geweldig mooi meer is met leuke planten, paden en vijvers. Ondanks al het water is de foto toch nog niet onaardig.

Gisteren vertelde ik al dat hier een kroegje in de buurt was. Ik moet zeggen dat het beregezellig was. Daarom brei ik er nu een eind aan en ga een consumptie happen.

Ni Hao
Gerry